умацава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умацава́ны умацава́ная умацава́нае умацава́ныя
Р. умацава́нага умацава́най
умацава́нае		 умацава́нага умацава́ных
Д. умацава́наму умацава́най умацава́наму умацава́ным
В. умацава́ны (неадуш.)
умацава́нага (адуш.)		 умацава́ную умацава́нае умацава́ныя (неадуш.)
умацава́ных (адуш.)
Т. умацава́ным умацава́най
умацава́наю		 умацава́ным умацава́нымі
М. умацава́ным умацава́най умацава́ным умацава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умацава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умацава́ны умацава́ная умацава́нае умацава́ныя
Р. умацава́нага умацава́най
умацава́нае		 умацава́нага умацава́ных
Д. умацава́наму умацава́най умацава́наму умацава́ным
В. умацава́ны (неадуш.)
умацава́нага (адуш.)		 умацава́ную умацава́нае умацава́ныя (неадуш.)
умацава́ных (адуш.)
Т. умацава́ным умацава́най
умацава́наю		 умацава́ным умацава́нымі
М. умацава́ным умацава́най умацава́ным умацава́ных

Кароткая форма: умацава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умацава́ны

1. прич. укреплённый; упро́ченный; см. умацава́ць;

2. прил. укреплённый;

у. раён — укреплённый райо́н;

~ная паласа́ — укреплённая полоса́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умацава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад умацаваць.

2. у знач. прым. Прызначаны для абароны, заняты абарончымі збудаваннямі. Умацаваны раён. Умацаваная паласа. Умацаваны лагер. □ Па цячэнню рэк мы бачым умацаваныя паселішчы. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вкреплённый умацава́ны, замацава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укреплённый

1. прич. умацава́ны, мног. паўмацо́ўваны; прымацава́ны; мног. папрымацо́ўваны; см. укрепи́ть;

2. прил. умацава́ны;

укреплённый райо́н умацава́ны раён;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падве́сны, -ая, -ае.

1. Умацаваны ў вісячым становішчы, падвешаны.

П. матор.

2. Прыладжаны для перамяшчэння па падвешаным канаце, рэйцы.

Падвесная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзот, -а, М дзо́це, мн. -ы, -аў, м.

Умацаваны абаронны агнявы пункт у выглядзе зямлянкі.

Па дзотах праціўніка несціхана садзілі гарматы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэ́пасць¹, -і, мн. -і, -ей, ж.

Умацаваны пункт з доўгачасовымі абараняльнымі збудаваннямі; цвердзь.

Брэсцкая к.

|| прым. крапасны́, -а́я, -о́е.

К. вал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утверждённый

1. устано́ўлены, усталява́ны; умацава́ны; угрунтава́ны; замацава́ны;

2. зацве́рджаны; сцве́рджаны;

3. умацава́ны; перакана́ны; см. утверди́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)