умаха́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умаха́ю |
умаха́ем |
| 2-я ас. |
умаха́еш |
умаха́еце |
| 3-я ас. |
умаха́е |
умаха́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
умаха́ў |
умаха́лі |
| ж. |
умаха́ла |
| н. |
умаха́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
умаха́й |
умаха́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
умаха́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
умаха́ць сов., прост. (много пройти; быстро сделать что-л.) отмаха́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Хутка прайсці, адолець вялікую адлегласць. [1‑шы падарожны:] Напэўна, спорна ўмахаў? Дарожка — хай загіне: Карэння столькі і капаў! Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)