умата́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умата́ны умата́ная умата́нае умата́ныя
Р. умата́нага умата́най
умата́нае		 умата́нага умата́ных
Д. умата́наму умата́най умата́наму умата́ным
В. умата́ны (неадуш.)
умата́нага (адуш.)		 умата́ную умата́нае умата́ныя (неадуш.)
умата́ных (адуш.)
Т. умата́ным умата́най
умата́наю		 умата́ным умата́нымі
М. умата́ным умата́най умата́ным умата́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умата́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умата́ны умата́ная умата́нае умата́ныя
Р. умата́нага умата́най
умата́нае		 умата́нага умата́ных
Д. умата́наму умата́най умата́наму умата́ным
В. умата́ны (неадуш.)
умата́нага (адуш.)		 умата́ную умата́нае умата́ныя (неадуш.)
умата́ных (адуш.)
Т. умата́ным умата́най
умата́наю		 умата́ным умата́нымі
М. умата́ным умата́най умата́ным умата́ных

Кароткая форма: умата́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умата́ны

1. умо́танный;

2. разг. обмо́танный;

3. вмо́танный;

1-3 см. умата́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умата́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вмо́танный умата́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умо́танный

1. абкру́чаны, абмата́ны, укру́чаны, умата́ны;

2. умата́ны;

3. вы́матаны; змардава́ны, змо́раны, сто́млены, знясі́лены; см. умота́ть​ 1—3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)