умалё́гаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умалё́гаю |
умалё́гаем |
| 2-я ас. |
умалё́гаеш |
умалё́гаеце |
| 3-я ас. |
умалё́гае |
умалё́гаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
умалё́гаў |
умалё́галі |
| ж. |
умалё́гала |
| н. |
умалё́гала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
умалё́гай |
умалё́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
умалё́гаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
умалёгаць сов., прост. уговори́ть, упроси́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умалёгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Разм. Уламаць, угаварыць, умаліць. Паволі, паволі ўмалёгалі .. [Домну]. Івану нават удалося за стол пасадзіць. Лобан. Цяжэй было ўмалёгаць Яўгена. Ён хоць і свабодны мастак, але часу вольнага не меў. Кавалёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
угаварыць, упрасіць; уламаць (разм.); умалёгаць (абл.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)