умаля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умаля́ю |
умаля́ем |
| 2-я ас. |
умаля́еш |
умаля́еце |
| 3-я ас. |
умаля́е |
умаля́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
умаля́ў |
умаля́лі |
| ж. |
умаля́ла |
| н. |
умаля́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
умаля́й |
умаля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
умаля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
умаля́ць несов., см. умо́льваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умаля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да умаліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасіць, прасіцца, выпрошваць, упрошваць, маліць, маліцца, вымольваць, умольваць, умаляць, кланяцца, хадайнічаць; кленчыць, клянчыць, шапкаваць (разм.); благаць (абл.) □ звяртацца з просьбай, кланяцца ў ногі, цалаваць рукі і ногі, абіваць парогі, біць чалом
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)