умало́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
умало́тны |
умало́тная |
умало́тнае |
умало́тныя |
| Р. |
умало́тнага |
умало́тнай умало́тнае |
умало́тнага |
умало́тных |
| Д. |
умало́тнаму |
умало́тнай |
умало́тнаму |
умало́тным |
| В. |
умало́тны (неадуш.) умало́тнага (адуш.) |
умало́тную |
умало́тнае |
умало́тныя (неадуш.) умало́тных (адуш.) |
| Т. |
умало́тным |
умало́тнай умало́тнаю |
умало́тным |
умало́тнымі |
| М. |
умало́тным |
умало́тнай |
умало́тным |
умало́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
умало́тны с.-х. умоло́тный;
~ная пшані́ца — умоло́тная пшени́ца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умало́тны, ‑ая, ‑ае.
Які дае добры ўмалот. Жыта вырасла ў рост чалавека. Колас буйны, умалотны. Гроднеў. Стаіць .. [пшаніца], як сцяна, — каласістая, умалотная. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
умало́т, -у, М -ло́це, м.
Колькасць абмалочанага зерня.
У. з гектара.
|| прым. умало́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
умоло́тный с.-х. умало́тны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мало́тно ’ўмалотна, наяўнасць умалотнага збожжа’ (Кліх). Да умалотны (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ураджайны, урадлівы, плённы, пладаносны, умалотны; хлебародны, хлебадайны (паэт.); плодны (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)