умало́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умало́тны умало́тная умало́тнае умало́тныя
Р. умало́тнага умало́тнай
умало́тнае
умало́тнага умало́тных
Д. умало́тнаму умало́тнай умало́тнаму умало́тным
В. умало́тны (неадуш.)
умало́тнага (адуш.)
умало́тную умало́тнае умало́тныя (неадуш.)
умало́тных (адуш.)
Т. умало́тным умало́тнай
умало́тнаю
умало́тным умало́тнымі
М. умало́тным умало́тнай умало́тным умало́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умало́тны с.-х. умоло́тный;

~ная пшані́ца — умоло́тная пшени́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умало́тны, ‑ая, ‑ае.

Які дае добры ўмалот. Жыта вырасла ў рост чалавека. Колас буйны, умалотны. Гроднеў. Стаіць .. [пшаніца], як сцяна, — каласістая, умалотная. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умало́т, -у, Мо́це, м.

Колькасць абмалочанага зерня.

У. з гектара.

|| прым. умало́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умоло́тный с.-х. умало́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мало́тно ’ўмалотна, наяўнасць умалотнага збожжа’ (Кліх). Да умалотны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ураджайны, урадлівы, плённы, пладаносны, умалотны; хлебародны, хлебадайны (паэт.); плодны (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)