умалаці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умалачу́ |
умало́цім |
| 2-я ас. |
умало́ціш |
умало́ціце |
| 3-я ас. |
умало́ціць |
умало́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
умалаці́ў |
умалаці́лі |
| ж. |
умалаці́ла |
| н. |
умалаці́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умалаці́ |
умалаці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умалаці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
умалаці́ць сов., разг. (обмолотить небольшое количество) смолоти́ть, обмолоти́ть;
у. крыху́ жы́та — обмолоти́ть немно́го ржи
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак.
Разм.
1. чаго. Змалаціць частку чаго‑н. [Тодар:] — Папалуднаваўшы, .. яшчэ аўса ўмалоцім трохі сёння. Крапіва.
2. перан.; што і чаго. З’есці з апетытам, у вялікай колькасці. Умалаціўшы хлеб з вяндлінай, бяромся за суніцы. Сяргейчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)