ума́заны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ума́заны |
ума́заная |
ума́занае |
ума́заныя |
| Р. |
ума́занага |
ума́занай ума́занае |
ума́занага |
ума́заных |
| Д. |
ума́занаму |
ума́занай |
ума́занаму |
ума́заным |
| В. |
ума́заны (неадуш.) ума́занага (адуш.) |
ума́заную |
ума́занае |
ума́заныя (неадуш.) ума́заных (адуш.) |
| Т. |
ума́заным |
ума́занай ума́занаю |
ума́заным |
ума́занымі |
| М. |
ума́заным |
ума́занай |
ума́заным |
ума́заных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ума́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ума́заны |
ума́заная |
ума́занае |
ума́заныя |
| Р. |
ума́занага |
ума́занай ума́занае |
ума́занага |
ума́заных |
| Д. |
ума́занаму |
ума́занай |
ума́занаму |
ума́заным |
| В. |
ума́заны (неадуш.) ума́занага (адуш.) |
ума́заную |
ума́занае |
ума́заныя (неадуш.) ума́заных (адуш.) |
| Т. |
ума́заным |
ума́занай ума́занаю |
ума́заным |
ума́занымі |
| М. |
ума́заным |
ума́занай |
ума́заным |
ума́заных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ума́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ума́заны |
ума́заная |
ума́занае |
ума́заныя |
| Р. |
ума́занага |
ума́занай ума́занае |
ума́занага |
ума́заных |
| Д. |
ума́занаму |
ума́занай |
ума́занаму |
ума́заным |
| В. |
ума́заны (неадуш.) ума́занага (адуш.) |
ума́заную |
ума́занае |
ума́заныя (неадуш.) ума́заных (адуш.) |
| Т. |
ума́заным |
ума́занай ума́занаю |
ума́заным |
ума́занымі |
| М. |
ума́заным |
ума́занай |
ума́заным |
ума́заных |
Кароткая форма: ума́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ума́заны
1. вма́занный;
2. (у што) ума́занный (чем), вы́мазанный (в чём);
1, 2 см. ума́заць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ума́заны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад умазаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вма́занный ума́заны, мног. паўма́званы; (вмурованный) умурава́ны; (о стекле) прыкітава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ума́заць, ума́жу, ума́жаш, ума́жа; ума́ж; ума́заны; зак., што ў што.
1. Запэцкаць, забрудзіць.
У. лоб у сажу.
2. Уставіць, замацаваўшы чым-н. вязкім.
У. кацёл у печ.
|| незак. ума́зваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. ума́званне, -я, н. (да 2 знач.) і ума́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)