улітава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
улітава́ны |
улітава́ная |
улітава́нае |
улітава́ныя |
| Р. |
улітава́нага |
улітава́най улітава́нае |
улітава́нага |
улітава́ных |
| Д. |
улітава́наму |
улітава́най |
улітава́наму |
улітава́ным |
| В. |
улітава́ны (неадуш.) улітава́нага (адуш.) |
улітава́ную |
улітава́нае |
улітава́ныя (неадуш.) улітава́ных (адуш.) |
| Т. |
улітава́ным |
улітава́най улітава́наю |
улітава́ным |
улітава́нымі |
| М. |
улітава́ным |
улітава́най |
улітава́ным |
улітава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
улітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
улітава́ны |
улітава́ная |
улітава́нае |
улітава́ныя |
| Р. |
улітава́нага |
улітава́най улітава́нае |
улітава́нага |
улітава́ных |
| Д. |
улітава́наму |
улітава́най |
улітава́наму |
улітава́ным |
| В. |
улітава́ны (неадуш.) улітава́нага (адуш.) |
улітава́ную |
улітава́нае |
улітава́ныя (неадуш.) улітава́ных (адуш.) |
| Т. |
улітава́ным |
улітава́най улітава́наю |
улітава́ным |
улітава́нымі |
| М. |
улітава́ным |
улітава́най |
улітава́ным |
улітава́ных |
Кароткая форма: улітава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
улітава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад улітаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
впа́янный упая́ны, уст. улітава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)