улі́пнуць, -ну, -неш, -не; улі́п, -пла; -ні; зак.

1. у што. Папасці ў што-н. ліпкае, вязкае.

2. перан. Трапіць у непрыемнае становішча (разм.).

У. у гісторыю.

3. Добра аблегчы, прыстаць (пра адзенне, абутак; разм.).

Сукенка ўліпла.

|| незак. уліпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улі́пнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. улі́пну улі́пнем
2-я ас. улі́пнеш улі́пнеце
3-я ас. улі́пне улі́пнуць
Прошлы час
м. улі́п
улі́пнуў
улі́плі
улі́пнулі
ж. улі́пла
улі́пнула
н. улі́пла
улі́пнула
Загадны лад
2-я ас. улі́пні улі́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час улі́пшы
улі́пнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, dzsl2013, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

улі́пнуць сов.

1. прям., перен. вли́пнуть;

у. у гразь — вли́пнуть в грязь;

у. у гісто́рыю — вли́пнуть в исто́рию;

2. разг. пло́тно обле́чь;

суке́нка ўлі́пла — пла́тье пло́тно облегло́ фигу́ру

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улі́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. уліп, ‑ла; зак.

1. Папасці ў што‑н. ліпкае, вязкае, прыстаць да чаго‑н. ліпкага, клейкага. Уліпнуць у смалу.

2. перан. Разм. Трапіць у непрыемнае, нялёгкае становішча; папасціся. — Аднак і ўліплі мы, браткі, з гэтым хлебам... — сказаў нехта з нас. Лынькоў. [Пан Вячорык:] — Дзейнічаць вам [агентам] трэба асцярожна, каб самім не ўліпнуць. Машара.

3. Разм. Шчыльна прытуліцца, прыпасці да чаго‑н. Высокі стары.. так даў Валі дарогу прайсці, што аж уліп плячыма ў сцяну І забраў з яе на сябе траха не ўвесь мел. Чорны. Арцыховіч уліп у зямлю і падрыхтаваўся да стральбы. Алешка.

4. Разм. Добра аблегчы, прыстаць (пра адзенне, абутак). Бот юхтовы — толькі скрып Ад новага бота, Да нагі ён проста ўліп — Чыстая работа. Бялевіч.

•••

Уліпнуць у гісторыю — тое, што і уліпнуць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

влипнуть сов.

1. улі́пнуць;

2. перен., прост. улі́пнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вма́заться увя́знуць, улі́пнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уліпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уліпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўліпа́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Уліпнуць — пра ўсё, многае ці пра ўсіх, многіх.

Лісце паўліпала ў гразь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўліпа́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Уліпнуць — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Лісце паўліпала ў гразь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уліпа́ць несов.

1. прям., перен. влипа́ть;

2. разг. пло́тно облега́ть;

1, 2 см. улі́пнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)