уло́ўны, -ая, -ае.

1. Такі, які можа быць уловлены на слых.

Ледзь у. шэпт.

2. Які дае добры ўлоў (спец.).

У. год.

|| наз. уло́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уло́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уло́ўны уло́ўная уло́ўнае уло́ўныя
Р. уло́ўнага уло́ўнай
уло́ўнае
уло́ўнага уло́ўных
Д. уло́ўнаму уло́ўнай уло́ўнаму уло́ўным
В. уло́ўны (неадуш.)
уло́ўнага (адуш.)
уло́ўную уло́ўнае уло́ўныя (неадуш.)
уло́ўных (адуш.)
Т. уло́ўным уло́ўнай
уло́ўнаю
уло́ўным уло́ўнымі
М. уло́ўным уло́ўнай уло́ўным уло́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уло́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уло́ўны уло́ўная уло́ўнае уло́ўныя
Р. уло́ўнага уло́ўнай
уло́ўнае
уло́ўнага уло́ўных
Д. уло́ўнаму уло́ўнай уло́ўнаму уло́ўным
В. уло́ўны (неадуш.)
уло́ўнага (адуш.)
уло́ўную уло́ўнае уло́ўныя (неадуш.)
уло́ўных (адуш.)
Т. уло́ўным уло́ўнай
уло́ўнаю
уло́ўным уло́ўнымі
М. уло́ўным уло́ўнай уло́ўным уло́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уло́ўны

1. улови́мый;

ле́дзьве ўло́ўны шэпт — едва́ улови́мый шёпот;

2. рыб. уло́вный;

у. год — уло́вный год

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уло́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. (звычайна са словамі «ледзь», «ледзьве»). Малапрыкметны, слабы, невыразны. Ледзь улоўны пах лугавых траў. □ Пад ледзь улоўнымі павевамі ветру кланяліся, высцілаліся доўгія сцябліны кавылю. Даніленка. Столаначальнік адчуў ледзь улоўную іронію, сярдзіта паглядаў на пісца. Мехаў. Радасць, навеяная пісьмамі, змешвалася з усё больш улоўным пачуццём адзіноты, тым пачуццём, якога Паходня не любіў і стараўся пазбавіцца ў рабоце, у сустрэчах з людзьмі. Хадкевіч.

2. Спец. Які дае добры ўлоў. Улоўны год.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уло́вистый уло́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уло́вный уло́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духі́, -о́ў.

Спіртавы раствор пахучых рэчываў, што ўжыв. як парфумны сродак.

У пакоі адчуўся ледзь улоўны пах тонкіх духоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улови́мый уло́ўны;

едва́ улови́мый шёпот ле́дзьве ўло́ўны шэпт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духі́, ‑оў; адз. няма.

Спіртавы раствор пахучых рэчываў, што ужываецца як парфумны сродак. Акрамя водару кветак, у пакоі стаяў яшчэ ледзь улоўны пах тонкіх духоў. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)