уло́ўліваць гл. улавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уло́ўліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уло́ўліваю уло́ўліваем
2-я ас. уло́ўліваеш уло́ўліваеце
3-я ас. уло́ўлівае уло́ўліваюць
Прошлы час
м. уло́ўліваў уло́ўлівалі
ж. уло́ўлівала
н. уло́ўлівала
Загадны лад
2-я ас. уло́ўлівай уло́ўлівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уло́ўліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уло́ўліваць несов., в разн. знач. ула́вливать; см. улаві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уло́ўліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да улавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улаві́ць, улаўлю́, уло́віш, уло́віць; уло́ўлены; зак.

1. каго-што. Схапіць, злавіць каго-, што-н. (разм.).

У. каня.

2. што. Выявіць і прыняць, зарэгістраваць прыборамі.

У. радыёхвалю.

3. перан., што. Успрыняць (органамі пачуццяў), заўважыць.

У. шолах лесу.

У. насмешку ў словах.

У. сэнс выказвання.

4. што. Тое, што і улучыць (у 1 знач.).

У. зручны момант.

|| незак. уло́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уло́ўліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уловля́ть несов., уст. уло́ўліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уло́ўлівацца, ‑аецца; незак.

Зал. да улоўліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уло́ўліванне ср. ула́вливание; см. уло́ўліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уло́ўліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. улоўліваць — улавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уло́ўлівацца несов., страд. ула́вливаться; см. уло́ўліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)