уло́мліваць гл. уламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уло́мліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уло́мліваю уло́мліваем
2-я ас. уло́мліваеш уло́мліваеце
3-я ас. уло́млівае уло́мліваюць
Прошлы час
м. уло́мліваў уло́млівалі
ж. уло́млівала
н. уло́млівала
Загадны лад
2-я ас. уло́млівай уло́млівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уло́мліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уло́мліваць несов., разг.

1. прола́мывать;

2. отла́мывать;

3. перен. (склонять к чему-л.) ула́мывать;

1-3 см. улама́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улама́ць, уламлю́, уло́міш, уло́міць; улама́ў, -ма́ла; уламі́; улама́ны; зак. (разм.).

1. што. Праламаць, зрабіць пралом.

У. страху.

2. што і чаго. Ломячы, аддзяліць, адламаць.

У. хлеба.

3. перан., каго (што). Пераканаць, угаварыць з цяжкасцю.

Ледзь уламалі ўпартага.

|| незак. уло́мліваць, -аю, -аеш, -ае і уло́мваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уло́мліванне, -я, н. і уло́мванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уло́мваць несов., см. уло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уло́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уломліваць — уламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́мывать​II несов. (отламывать) обл. уло́мліваць; адло́мліваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ула́мывать​I несов., разг. уло́мліваць; (уговаривать — ещё) угаво́рваць; (убеждать — ещё) перако́нваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обла́мывать несов.

1. (отделять части, куски чего-л. кругом) абло́мліваць;

2. перен., прост. (воздействовать на кого-, что-л., уламывать) абло́мліваць, уло́мліваць; (уговаривать) угаво́рваць; (убеждать) перако́нваць;

◊

обла́мывать де́ло ула́джваць спра́ву;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)