уло́мваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уло́мваю уло́мваем
2-я ас. уло́мваеш уло́мваеце
3-я ас. уло́мвае уло́мваюць
Прошлы час
м. уло́мваў уло́мвалі
ж. уло́мвала
н. уло́мвала
Загадны лад
2-я ас. уло́мвай уло́мвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уло́мваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уло́мваць несов., см. уло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улама́ць, уламлю́, уло́міш, уло́міць; улама́ў, -ма́ла; уламі́; улама́ны; зак. (разм.).

1. што. Праламаць, зрабіць пралом.

У. страху.

2. што і чаго. Ломячы, аддзяліць, адламаць.

У. хлеба.

3. перан., каго (што). Пераканаць, угаварыць з цяжкасцю.

Ледзь уламалі ўпартага.

|| незак. уло́мліваць, -аю, -аеш, -ае і уло́мваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уло́мліванне, -я, н. і уло́мванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)