уле́плены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уле́плены уле́пленая уле́пленае уле́пленыя
Р. уле́пленага уле́пленай
уле́пленае		 уле́пленага уле́пленых
Д. уле́пленаму уле́пленай уле́пленаму уле́пленым
В. уле́плены (неадуш.)
уле́пленага (адуш.)		 уле́пленую уле́пленае уле́пленыя (неадуш.)
уле́пленых (адуш.)
Т. уле́пленым уле́пленай
уле́пленаю		 уле́пленым уле́пленымі
М. уле́пленым уле́пленай уле́пленым уле́пленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уле́плены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уле́плены уле́пленая уле́пленае уле́пленыя
Р. уле́пленага уле́пленай
уле́пленае		 уле́пленага уле́пленых
Д. уле́пленаму уле́пленай уле́пленаму уле́пленым
В. уле́плены (неадуш.)
уле́пленага (адуш.)		 уле́пленую уле́пленае уле́пленыя (неадуш.)
уле́пленых (адуш.)
Т. уле́пленым уле́пленай
уле́пленаю		 уле́пленым уле́пленымі
М. уле́пленым уле́пленай уле́пленым уле́пленых

Кароткая форма: уле́плена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уле́плены

1. в разн. знач. вле́пленный;

2. уле́пленный;

1, 2 см. уляпі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уле́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уляпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вле́пленный уле́плены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уляпі́ць, уляплю́, уле́піш, уле́піць; уле́плены; зак.

1. што ў што. Лепячы, уставіць.

У. мазаіку ў сцяну.

2. перан., што і каму. Моцна ўдарыць, выцяць каго-н. (разм.).

У. яму снежкай.

У. у вуха.

3. перан., што. Прычыніць, зрабіць што-н. (замяняе дзеясловы даць, паставіць і пад.; разм.).

У. вымову.

У. вучню двойку.

|| незак. уле́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)