улама́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. улама́ны улама́ная улама́нае улама́ныя
Р. улама́нага улама́най
улама́нае
улама́нага улама́ных
Д. улама́наму улама́най улама́наму улама́ным
В. улама́ны (неадуш.)
улама́нага (адуш.)
улама́ную улама́нае улама́ныя (неадуш.)
улама́ных (адуш.)
Т. улама́ным улама́най
улама́наю
улама́ным улама́нымі
М. улама́ным улама́най улама́ным улама́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

улама́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. улама́ны улама́ная улама́нае улама́ныя
Р. улама́нага улама́най
улама́нае
улама́нага улама́ных
Д. улама́наму улама́най улама́наму улама́ным
В. улама́ны (неадуш.)
улама́нага (адуш.)
улама́ную улама́нае улама́ныя (неадуш.)
улама́ных (адуш.)
Т. улама́ным улама́най
улама́наю
улама́ным улама́нымі
М. улама́ным улама́най улама́ным улама́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

улама́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. улама́ны улама́ная улама́нае улама́ныя
Р. улама́нага улама́най
улама́нае
улама́нага улама́ных
Д. улама́наму улама́най улама́наму улама́ным
В. улама́ны (неадуш.)
улама́нага (адуш.)
улама́ную улама́нае улама́ныя (неадуш.)
улама́ных (адуш.)
Т. улама́ным улама́най
улама́наю
улама́ным улама́нымі
М. улама́ным улама́най улама́ным улама́ных

Кароткая форма: улама́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

улама́ны разг.

1. проло́мленный;

2. отло́мленный;

3. перен. уло́манный;

1-3 см. улама́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улама́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уло́маны, см. улама́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уло́млены, см. улама́ны1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обло́манный

1. аблама́ны, мног. паабло́мліваны; палама́ны;

2. аблама́ны, улама́ны; угаво́раны; перакана́ны; см. облома́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улама́ць, уламлю́, уло́міш, уло́міць; улама́ў, -ма́ла; уламі́; улама́ны; зак. (разм.).

1. што. Праламаць, зрабіць пралом.

У. страху.

2. што і чаго. Ломячы, аддзяліць, адламаць.

У. хлеба.

3. перан., каго (што). Пераканаць, угаварыць з цяжкасцю.

Ледзь уламалі ўпартага.

|| незак. уло́мліваць, -аю, -аеш, -ае і уло́мваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уло́мліванне, -я, н. і уло́мванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)