улада́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
улада́льніцкі |
улада́льніцкая |
улада́льніцкае |
улада́льніцкія |
| Р. |
улада́льніцкага |
улада́льніцкай
улада́льніцкае |
улада́льніцкага |
улада́льніцкіх |
| Д. |
улада́льніцкаму |
улада́льніцкай |
улада́льніцкаму |
улада́льніцкім |
| В. |
улада́льніцкі (неадуш.)
улада́льніцкага (адуш.) |
улада́льніцкую |
улада́льніцкае |
улада́льніцкія (неадуш.)
улада́льніцкіх (адуш.) |
| Т. |
улада́льніцкім |
улада́льніцкай
улада́льніцкаю |
улада́льніцкім |
улада́льніцкімі |
| М. |
улада́льніцкім |
улада́льніцкай |
улада́льніцкім |
улада́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
улада́льніцкі владе́льческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
улада́льніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ўладальніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
улада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто ўладае чым-н.
У. аўтамашыны.
|| ж. улада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. улада́льніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
владе́льческий улада́льніцкі; ула́сніцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)