укіса́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укіса́е укіса́юць
Прошлы час
м. укіса́ў укіса́лі
ж. укіса́ла
н. укіса́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укіса́ць несов.

1. закиса́ть, укиса́ть;

2. (портиться) прокиса́ть, ки́снуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укіса́ць, ‑ае.

Незак. да укіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укі́снуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; укі́с, -сла; зак.

Стаць кіслым, набыць неабходную кіслату.

Рошчына ўкісла.

|| незак. укіса́ць, -а́е.

|| наз. укіса́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкиса́ть несов. укіса́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укіса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укісаць — укіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укиса́ть несов., разг. укіса́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прокиса́ть несов. пракіса́ць, скіса́ць, укіса́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укіса́нне ср.

1. закиса́ние, укиса́ние;

2. прокиса́ние;

1, 2 см. укіса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проква́шиваться

1. праква́швацца, укіса́ць;

2. страд. праква́швацца, сква́швацца, ква́сіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)