уку́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уку́шаны |
уку́шаная |
уку́шанае |
уку́шаныя |
| Р. |
уку́шанага |
уку́шанай уку́шанае |
уку́шанага |
уку́шаных |
| Д. |
уку́шанаму |
уку́шанай |
уку́шанаму |
уку́шаным |
| В. |
уку́шаны (неадуш.) уку́шанага (адуш.) |
уку́шаную |
уку́шанае |
уку́шаныя (неадуш.) уку́шаных (адуш.) |
| Т. |
уку́шаным |
уку́шанай уку́шанаю |
уку́шаным |
уку́шанымі |
| М. |
уку́шаным |
уку́шанай |
уку́шаным |
уку́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уку́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уку́шаны |
уку́шаная |
уку́шанае |
уку́шаныя |
| Р. |
уку́шанага |
уку́шанай уку́шанае |
уку́шанага |
уку́шаных |
| Д. |
уку́шанаму |
уку́шанай |
уку́шанаму |
уку́шаным |
| В. |
уку́шаны (неадуш.) уку́шанага (адуш.) |
уку́шаную |
уку́шанае |
уку́шаныя (неадуш.) уку́шаных (адуш.) |
| Т. |
уку́шаным |
уку́шанай уку́шанаю |
уку́шаным |
уку́шанымі |
| М. |
уку́шаным |
уку́шанай |
уку́шаным |
уку́шаных |
Кароткая форма: уку́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уку́шаны уку́шенный; ужа́ленный; см. укусі́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уку́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад укусіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ужа́ленный
1. уку́шаны; уджа́лены;
2. уко́латы; см. ужа́лить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)