укрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. укрыва́ю укрыва́ем
2-я ас. укрыва́еш укрыва́еце
3-я ас. укрыва́е укрыва́юць
Прошлы час
м. укрыва́ў укрыва́лі
ж. укрыва́ла
н. укрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. укрыва́й укрыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час укрыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укрыва́ць несов.

1. укрыва́ть, накрыва́ть;

2. (сплошь) покрыва́ть; усе́ивать;

3. (прятать, защищать) укрыва́ть;

1-3 см. укры́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да укрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., каго-што.

1. Закрыць з усіх бакоў.

У. машыну брызентам.

2. Запоўніць, засеяць чым-н. па паверхні, распаўсюдзіцца па ёй.

Цвіль укрыла сцены.

Чырвань укрыла шчокі.

3. Схаваць, засцерагчы ад каго-, чаго-н.

Ноч укрыла партызан ад ворага.

У. злачынца.

У. маёмасць ад аблажэння падаткам (перан.: утаіць).

|| незак. укрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. укры́цца, -ы́юся, -ы́ешся, -ы́ецца; незак. укрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. укрыццё, -я́, н. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурт, -а́, М -рце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Доўгі капец бульбы, сіласу і пад.

Укрываць бурты бульбы.

|| прым. буртавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укрыва́ть несов.

1. (покрывать) укрыва́ць, накрыва́ць;

укрыва́ть ребёнка одея́лом укрыва́ць (накрыва́ць) дзіця́ ко́ўдрай;

2. (прятать, защищать) хава́ць; прыкрыва́ць; укрыва́ць;

укрыва́ть ра́неных партиза́н хава́ць пара́неных партыза́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укрываць — укрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укрыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да укрыцца.

2. Зал. да укрываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укрыва́нне ср.

1. укрыва́ние;

2. покрыва́ние;

3. укрыва́ние;

1-3 см. укрыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ахіля́ць ’ахінаць, ухутваць’, ахіляцца ’ахінацца, укручвацца’ (Сцяц.). Ад хіліць ’згібаць’; супадзенне значэнняў і тэрытарыяльнае суседства з польск. ochytać ’атуляць, укрываць, абараняць’, магчыма, сведчыць пра ўплыў, параўн. таксама кобр. охылянка ’вялікая хустка ахінаць плечы’ (Бел. дыял., 145), дзе спалучэнне хы можа разглядацца як дыялектная з’ява ці прыкмета запазычанасці слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)