укрыва́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
укрыва́льніца |
укрыва́льніцы |
| Р. |
укрыва́льніцы |
укрыва́льніц |
| Д. |
укрыва́льніцы |
укрыва́льніцам |
| В. |
укрыва́льніцу |
укрыва́льніц |
| Т. |
укрыва́льніцай укрыва́льніцаю |
укрыва́льніцамі |
| М. |
укрыва́льніцы |
укрыва́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
укрыва́льніца ж., юр. укрыва́тельница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
укрыва́льніца, ‑ы, ж.
Жан. да укрывальнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укрыва́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто займаецца ўкрывальніцтвам.
У. крадзенага.
|| ж. укрыва́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
укрыва́тельница укрыва́льніца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)