Verbum

анлайнавы слоўнік

Украі́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

майда́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Базар, базарная плошча (на поўдні Расіі, ва Украіне).

|| прым. майда́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арба́, -ы́, мн. а́рбы, -аў, ж.

Высокі двухколавы воз у Сярэдняй Азіі, а таксама доўгі чатырохколавы — ва Украіне, у Крыме, на Каўказе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ге́тманшчына, ‑ы, ж.

1. Перыяд, калі на Украіне былі гетманы (16–18 стст.).

2. Контррэвалюцыйная ваенная дыктатура на Украіне ў 1918 г., якая была ўстаноўлена генералам Скарападскім, стаўленікам германскіх імперыялістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гагау́зы, -аў, адз. -у́з, -а, м.

Цюркскі народ, які жыве ў Малдове, Украіне і Балгарыі.

|| ж. гагау́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак.

|| прым. гагау́зскі, -ая, -ае.

Гагаузская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карчма́, -ы́, мн. ко́рчмы і (з ліч. 2, 3, 4) карчмы́, ко́рчмаў, ж. (уст.).

Заезны дом з начлегам у дарэвалюцыйнай Беларусі, ва Украіне і ў Польшчы.

|| прым. карчо́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чума́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (уст.).

Возчык і гандляр ва Украіне і на поўдні Расіі, які перавозіў на валах соль, рыбу і іншыя тавары.

|| прым. чума́цкі, -ая, -ае.

Ч. абоз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самасці́йны, ‑ая, ‑ае.

Незалежны, самастойны (пра нацыяналістычны контррэвалюцыйны рух на Украіне ў 1918–1920 гг.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караі́мы, -аў, адз. -і́м, -а, м.

Народнасць цюркскай моўнай групы, якая жыве ў Крыме, Заходняй Украіне, Польшчы, а таксама ў Літве.

|| ж. караі́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

|| прым. караі́мскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фальва́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

1. У феадальнай Польшчы, Літве, Беларусі і Заходняй Украіне: панская гаспадарка з комплексам будынкаў, заснаваная на паншчыннай працы сялян.

2. Невялікая сядзіба пана, хутар.

|| прым. фальварко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)