укра́піна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
укра́піна |
укра́піны |
| Р. |
укра́піны |
укра́пін |
| Д. |
укра́піне |
укра́пінам |
| В. |
укра́піну |
укра́піны |
| Т. |
укра́пінай укра́пінаю |
укра́пінамі |
| М. |
укра́піне |
укра́пінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
укра́піна ж., разг. вкра́пина, вкрапле́ние ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
укра́піна, ‑ы, ж.
Тое, што ўкрапана, уключана ў склад чаго‑н. Украпіны золата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вкра́пина разг. укра́піна, -ны ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
укра́пванне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. украпваць — украпаць.
2. Тое, што і украпіна. Украпванні золата. Украпванні крышталяў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вкрапле́ние ср.
1. (действие) укра́пванне, -ння ср.;
2. укра́піна, -ны ж.;
вкрапле́ния зо́лота геол. укра́піны зо́лата.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)