укра́дзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укра́дзены укра́дзеная укра́дзенае укра́дзеныя
Р. укра́дзенага укра́дзенай
укра́дзенае		 укра́дзенага укра́дзеных
Д. укра́дзенаму укра́дзенай укра́дзенаму укра́дзеным
В. укра́дзены (неадуш.)
укра́дзенага (адуш.)		 укра́дзеную укра́дзенае укра́дзеныя (неадуш.)
укра́дзеных (адуш.)
Т. укра́дзеным укра́дзенай
укра́дзенаю		 укра́дзеным укра́дзенымі
М. укра́дзеным укра́дзенай укра́дзеным укра́дзеных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укра́дзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укра́дзены укра́дзеная укра́дзенае укра́дзеныя
Р. укра́дзенага укра́дзенай
укра́дзенае		 укра́дзенага укра́дзеных
Д. укра́дзенаму укра́дзенай укра́дзенаму укра́дзеным
В. укра́дзены (неадуш.)
укра́дзенага (адуш.)		 укра́дзеную укра́дзенае укра́дзеныя (неадуш.)
укра́дзеных (адуш.)
Т. укра́дзеным укра́дзенай
укра́дзенаю		 укра́дзеным укра́дзенымі
М. укра́дзеным укра́дзенай укра́дзеным укра́дзеных

Кароткая форма: укра́дзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укра́дзены укра́денный, ута́щенный, уворо́ванный; похи́щенный; уведённый; у́гнанный; см. укра́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укра́дзены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад украсці.

2. у знач. прым. Здабыты крадзяжом, прысвоены цішком. [Тварыцкі:] «Можа яны там хавалі ўкрадзеныя грошы?» Чорны. Так ваяўнікі і не агледзеліся, як ад украдзенай авечкі не засталося і следу. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

своро́ванный укра́дзены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уворо́ванный укра́дзены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укра́денный укра́дзены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прикарма́ненный прысво́ены; укра́дзены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́сці, кра́ду, кра́дзеш, кра́дзе; краў, кра́ла; кра́дзены; незак., каго-што і без дап.

Прысвойваць чужое, быць злодзеем.

|| зак. укра́сці, укра́ду, укра́дзеш, укра́дзе; укра́ў, -ра́ла; укра́дзены.

|| наз. крадзе́ж, -дзяжу́, м., кра́жа, -ы, ж. і пакра́жа, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́дзены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад красці.

2. у знач. прым. Здабыты крадзяжом, украдзены. Крадзеная рэч. Крадзены лес. / у знач. наз. кра́дзенае, ‑ага, н. Цераз крадзенае і сваё страцілі. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)