уко́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. уко́ўка
Р. уко́ўкі
Д. уко́ўцы
В. уко́ўку
Т. уко́ўкай
уко́ўкаю
М. уко́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уко́ўка ж. (действие) вко́вка; см. укава́ць 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́вка техн. уко́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)