уко́пваць гл. укапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уко́пваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уко́пваю уко́пваем
2-я ас. уко́пваеш уко́пваеце
3-я ас. уко́пвае уко́пваюць
Прошлы час
м. уко́пваў уко́пвалі
ж. уко́пвала
н. уко́пвала
Загадны лад
2-я ас. уко́пвай уко́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уко́пваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уко́пваць несов. врыва́ть, вка́пывать; см. укапа́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да укапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і уко́паны; зак.

1. што ў што. Умацаваць у выкапаным паглыбленні.

У. слупы.

Як укапаны (укопаны) стаіць (зусім нерухома).

2. пераважна з адмоўем, чаго і без дап. Змагчы ўскапаць што-н.

Зямля такая цвёрдая, рыдлёўкай не ўкапаеш.

3. што і чаго. Накапаць, выкапаць невялікую колькасць чаго-н. (разм.).

У. крыху бульбы.

|| незак. уко́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

врыва́ть несов. уко́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вка́пывать​II несов. (врывать) уко́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́пванне ср. вка́пывание; см. уко́пваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укопваць — укапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уко́пвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да укапацца.

2. Зал. да укопваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)