уко́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уко́пванне
Р. уко́пвання
Д. уко́пванню
В. уко́пванне
Т. уко́пваннем
М. уко́пванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уко́пванне ср. вка́пывание; см. уко́пваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укопваць — укапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вка́пывание​II уко́пванне, -ння ср.; см. вка́пывать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)