укліні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -лі́нены; зак., што ў што.

Урабіць, уставіць клінам.

У. дошку ў шчыліну.

|| незак. уклі́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укліні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укліню́ укліні́м
2-я ас. укліні́ш уклініце́
3-я ас. укліні́ць укліня́ць
Прошлы час
м. укліні́ў укліні́лі
ж. укліні́ла
н. укліні́ла
Загадны лад
2-я ас. укліні́ укліні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час укліні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укліні́ць сов., прям., перен. вкли́ни́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укліні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Уставіць што‑н. клінам у сярэдзіну чаго‑н. // перан. Разм. Уставіць у размову. Уклініць сваё слова ў гутарку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вклини́ть сов. укліні́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уклі́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уклініць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уклі́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уклініць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уклі́нены прям., перен. вкли́ненный; см. укліні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укліне́нне ср., прям., перен. вклине́ние; см. укліні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укліне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уклініць і стан паводле знач. дзеясл. уклініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)