уклі́ньваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уклі́ньваю уклі́ньваем
2-я ас. уклі́ньваеш уклі́ньваеце
3-я ас. уклі́ньвае уклі́ньваюць
Прошлы час
м. уклі́ньваў уклі́ньвалі
ж. уклі́ньвала
н. уклі́ньвала
Загадны лад
2-я ас. уклі́ньвай уклі́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уклі́ньваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уклі́ньваць несов., прям., перен. (вставлять клином) вкли́нивать, вклиня́ть; см. укліні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уклі́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уклініць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укліні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -лі́нены; зак., што ў што.

Урабіць, уставіць клінам.

У. дошку ў шчыліну.

|| незак. уклі́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вкли́нивать несов. уклі́ньваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вклиня́ть несов., разг. уклі́ньваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уклі́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уклініцца.

2. Зал. да укліньваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уклі́ньванне ср., прям., перен. вкли́нивание; см. уклі́ньваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уклі́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укліньваць — уклініць і стан паводле знач. дзеясл. укліньвацца — уклініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уклі́ньвацца несов., возвр., страд. вкли́ниваться, вклиня́ться; см. укліні́цца, уклі́ньваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)