уклінава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укліну́ю укліну́ем
2-я ас. укліну́еш укліну́еце
3-я ас. укліну́е укліну́юць
Прошлы час
м. уклінава́ў уклінава́лі
ж. уклінава́ла
н. уклінава́ла
Загадны лад
2-я ас. укліну́й укліну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час уклінава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уклінава́ць сов. (укрепить при помощи клиньев) заклини́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уклінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Замацаваць што‑н. клінамі; заклінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укліно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уклінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уклінава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уклінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уклінава́ны (укреплённый при помощи клиньев) закли́ненный; см. уклінава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)