укле́нчаны, -ая, -ае.

Які стаіць на каленках у час малення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укле́нчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укле́нчаны укле́нчаная укле́нчанае укле́нчаныя
Р. укле́нчанага укле́нчанай
укле́нчанае		 укле́нчанага укле́нчаных
Д. укле́нчанаму укле́нчанай укле́нчанаму укле́нчаным
В. укле́нчаны (неадуш.)
укле́нчанага (адуш.)		 укле́нчаную укле́нчанае укле́нчаныя (неадуш.)
укле́нчаных (адуш.)
Т. укле́нчаным укле́нчанай
укле́нчанаю		 укле́нчаным укле́нчанымі
М. укле́нчаным укле́нчанай укле́нчаным укле́нчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укле́нчаны коленопреклонённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укле́нчаны, ‑ая, ‑ае.

Які стаіць на каленях. Тамара, як аглушаная, засталася стаяць укленчанай перад крэслам. Арабей. Як продак, я спавядаюся дрэвам, Прашу ў сонца я ўраджаю. Стаю, укленчаны. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коленопреклонённый укле́нчаны;

стоя́ть коленопреклонённым стая́ць на кале́нях.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)