укладны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укладны́ укладна́я укладно́е укладны́я
Р. укладно́га укладно́й
укладно́е		 укладно́га укладны́х
Д. укладно́му укладно́й укладно́му укладны́м
В. укладны́ (неадуш.)
укладно́га (адуш.)		 укладну́ю укладно́е укладны́я (неадуш.)
укладны́х (адуш.)
Т. укладны́м укладно́й
укладно́ю		 укладны́м укладны́мі
М. укладны́м укладно́й укладны́м укладны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укладны́, -а́я, -о́е.

1. Здольны ўкладвацца, зроблены для ўкладкі (у 1 знач.).

Стол з укладнымі дошкамі.

У. ліст.

2. Які мае адносіны да ўкладання грошай, укладу² (у 1 знач.).

Укладныя аперацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укладны́ вкладно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укладны́, ‑ая, ‑ое.

1. Здольны ўкладвацца, зроблены для ўкладкі. Стол з укладнымі дошкамі. Укладны ліст.

2. Які мае адносіны да ўкладу ​2 (у 1 знач.). Укладныя сумы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вкладно́й укладны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укла́дыш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што ўкладзена ў што-н. (напр., укладны ліст, кавалак чаго-н. і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)