уке́ўзаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уке́ўзаю |
уке́ўзаем |
| 2-я ас. |
уке́ўзаеш |
уке́ўзаеце |
| 3-я ас. |
уке́ўзае |
уке́ўзаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
уке́ўзаў |
уке́ўзалі |
| ж. |
уке́ўзала |
| н. |
уке́ўзала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
уке́ўзай |
уке́ўзайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
уке́ўзаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уке́ўзаць сов., разг. вы́мазать, вы́пачкать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уке́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Упэцкаць, запэцкаць, умазаць у што‑н. Укеўзаць касцюм у дзёгаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уке́ўзваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да укеўзаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уке́ўзаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад укеўзаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)