укармі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уко́рміцца уко́рмяцца
Прошлы час
м. укармі́ўся укармі́ліся
ж. укармі́лася
н. укармі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укармі́цца сов. откорми́ться, отъе́сться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укармі́цца, укорміцца; зак.

Стаць сытым, адкарміцца; ад’есціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укармі́ць, укармлю́, уко́рміш, уко́рміць; уко́рмлены; зак.

1. каго (што). Зрабіць сытым; адкарміць.

У. парсюка.

2. каго-што. Пракарміць (разм.).

У. сям’ю.

|| незак. уко́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. укармі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., уко́рміцца (да 1 знач.); незак. уко́рмлівацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уко́рмлівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да укарміцца.

2. Зал. да укормліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утучни́ться

1. угнаі́цца;

2. (о животных) укармі́цца, адкармі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)