указа́ть сов.

1. (показать) паказа́ць; (обратить внимание, отметить — ещё) зазна́чыць; (назвать) назва́ць;

указа́ть па́льцем на кого́-л. паказа́ць па́льцам на каго́е́будзь;

указа́ть доро́гу паказа́ць даро́гу;

указа́ть на недоста́тки в рабо́те зазна́чыць, што ў рабо́це ёсць недахо́пы, паказа́ць на недахо́пы ў рабо́це;

указа́ть кни́гу назва́ць кні́гу;

2. (разъяснить) расказа́ць, растлума́чыць; (дать наставление, научить — ещё) указа́ць, навучы́ць;

указа́ть, как вести́ рабо́ту расказа́ць (растлума́чыць, указа́ць, навучы́ць), як ве́сці рабо́ту (як працава́ць);

3. (установить, определить, назвать, наметить) вы́значыць, прызна́чыць, назва́ць;

указа́ть ме́сто встре́чи вы́значыць (прызна́чыць, назва́ць) ме́сца сустрэ́чы;

указа́ть вре́мя прие́зда вы́значыць (прызна́чыць, назва́ць) час прые́зду;

указа́ть (на) дверь паказа́ць на дзве́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

указа́ць сов., в разн. знач. указа́ть; (выс. — ещё) предначерта́ть;

у. шляхі́ ператварэ́ння прыро́дыуказа́ть (предначерта́ть) пути́ преобразова́ния приро́ды;

у. на памы́лкіуказа́ть на оши́бки;

у. на ле́пшы ме́тадуказа́ть на лу́чший ме́тод

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предначерта́ть сов., высок.

1. прадвы́значыць; вы́значыць (напе́рад); (предписать) прадпіса́ць; (указать) указа́ць;

2. (дать в удел) наканава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азна́чыць сов.

1. определи́ть;

а. геагра́фію як наву́ку — определи́ть геогра́фию как нау́ку;

2. (указать направление, путь) наме́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзна́чыць сов.

1. отме́тить;

а. патрэ́бныя ме́сцы ў кні́зе — отме́тить ну́жные места́ в кни́ге;

2. обозна́чить;

а. на ка́рце шлях пункці́рам — обозна́чить на ка́рте путь пункти́ром;

3. отме́тить;

а. до́брую пра́цу — отме́тить хоро́шую рабо́ту;

4. отме́тить; зарегистри́ровать;

5. отме́тить, указа́ть (на что);

а. недахо́пы — отме́тить (указа́ть на) недоста́тки;

6. отме́тить; отпра́здновать;

а. юбіле́й пісьме́нніка — отме́тить юбиле́й писа́теля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паказа́ць сов.

1. в разн. знач. показа́ть;

п. язы́к — показа́ть язы́к;

пакажы́, што ты купі́ў — покажи́, что ты купи́л;

п. сябе́ гаспадара́мі — показа́ть себя́ хозя́евами;

2. показа́ть, указа́ть;

п. па́льцамуказа́ть (показа́ть) па́льцем;

3. обнару́жить, показа́ть;

п. здо́льнасці — обнару́жить (показа́ть) спосо́бности;

4. (воплотить в художественном образе) изобрази́ть, показа́ть, отрази́ть;

5. предъяви́ть, показа́ть;

п. дакуме́нты — предъяви́ть (показа́ть) докуме́нты;

6. юр. показа́ть;

п. пры́клад — показа́ть приме́р;

п. нос — показа́ть нос;

п. сябе́ — показа́ть себя́;

п. пя́ткі — показа́ть пя́тки;

п. ду́лю — показа́ть ку́киш;

п. на дзве́ры — (каму) указа́ть (на) дверь (кому);

п., дзе ра́кі зіму́юць — показа́ть, где ра́ки зиму́ют;

п. сваё (сапра́ўднае) аблі́чча — показа́ть своё (настоя́щее) лицо́;

п. кіпцюры́і́пці) — показа́ть ко́гти;

п. зу́бы — показа́ть зу́бы;

п. даро́гу — (каму) а) указа́ть путь (кому); б) показа́ть приме́р (кому);

не п. вы́гляду — не пода́ть ви́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ука́зывать несов.

1. (показывать) пака́зваць; (обращать внимание, отмечать — ещё) зазнача́ць; (называть) называ́ць;

2. (разъяснять) раска́зваць, растлума́чваць; (давать наставления, учить — ещё) ука́зваць, навуча́ць;

3. (устанавливать, определять, называть, намечать) вызнача́ць, прызнача́ць, называ́ць; см. указа́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

указа́ние

1. (действие) пака́званне, -ння ср.; зазнача́нне, -ння ср.; называ́нне, -ння ср.; см. указа́ть 1;

2. (инструкция, наставление) указа́нне, -ння ср.;

по указа́нию из це́нтра па ўказа́нні з цэ́нтра;

дать соотве́тствующие указа́ния даць адпаве́дныя ўказа́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дверь ж. дзве́ры, род. дзвярэ́й ед. нет;

откры́ть дверь (куда) адчыні́ць дзве́ры (куды);

показа́ть (указа́ть) на дверь (кому) паказа́ць на дзве́ры (кому);

день откры́тых двере́й дзень адчы́неных дзвярэ́й;

ломи́ться в откры́тую дверь лама́цца ў адчы́неныя дзве́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упере́ть сов.

1. упе́рці; см. упира́ть 1;

2. перен. (глаза, взор), разг. упе́рці; утаро́піць;

упере́ть глаза́ в сте́ну упе́рці (утаро́піць) во́чы ў сцяну́;

3. перен., разг. (настоятельно указать, подчеркнуть значение) падкрэ́сліць; зрабі́ць упо́р;

4. (украсть) прост. спе́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)