укава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укую́ укуё́м
2-я ас. укуе́ш укуяце́
3-я ас. укуе́ укую́ць
Прошлы час
м. укава́ў укава́лі
ж. укава́ла
н. укава́ла
Загадны лад
2-я ас. уку́й уку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час укава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укава́ць сов.

1. разг. (обить металлом) окова́ть;

2. перен. (о морозе и т.п.) скова́ть, закова́ть;

маро́з ~ва́ў раку́ — моро́з скова́л (закова́л) ре́ку́;

3. вкова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укава́ць, укую, укуеш, укуе; зак., што.

1. Разм. Абабіць металам; акаваць. Укаваць дзверы бляхай.

2. перан. Падмарозіўшы, зрабіць цвёрдым, зацягнуць лёдам; скаваць. Сена ў нас заўсёды вывозілі сярод зімы, калі маразы добра ўкуюць зямлю. Дамашэвіч. / у безас. ужыв. Раней на дварэ падмарожвала, нават зусім было ўкавала ўсю гразь і ваду. Чорны.

3. Уставіць, замацаваць што‑н. шляхам канання. Укаваць звяно ў ланцуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вкова́ть сов. укава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да укаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад укаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укоўваць — укаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уко́ўка ж. (действие) вко́вка; см. укава́ць 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укава́ны и уко́ваны

1. разг. око́ванный;

2. перен. ско́ванный, зако́ванный;

3. вко́ванный;

1-3 см. укава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́ўваць несов.

1. разг. (обивать металлом) око́вывать;

2. перен. (о морозе и т.п.) ско́вывать, зако́вывать;

3. вко́вывать;

1-3 см. укава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)