узіра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узіра́нне
Р. узіра́ння
Д. узіра́нню
В. узіра́нне
Т. узіра́ннем
М. узіра́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. узірацца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)