узра́даваць гл. радаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узра́даваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узра́дую узра́дуем
2-я ас. узра́дуеш узра́дуеце
3-я ас. узра́дуе узра́дуюць
Прошлы час
м. узра́даваў узра́давалі
ж. узра́давала
н. узра́давала
Загадны лад
2-я ас. узра́дуй узра́дуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час узра́даваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узра́даваць сов. обра́довать; возликова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узра́даваць, ‑радую, ‑радуеш, ‑радуе; зак., каго.

Выклікаць у каго‑н. пачуццё радасці; абрадаваць. Сустрэча з незнаёмым чалавекам у незнаёмым лесе .. [Язэпа] і ўзрадавала, і ўстрывожыла. Якімовіч. Па яе твары бачу, што наша паяўленне цётку Марыну не вельмі ўзрадавала. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; незак., каго-што.

Выклікаць радасць, прыносіць радасць, асалоду.

Поспехі дзяцей радуюць нас.

Зялёная рунь радуе вока.

|| зак. абра́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны, узра́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны і пара́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обра́довать сов. узра́даваць, абра́даваць; усце́шыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зра́даваць

‘узрадаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зра́дую зра́дуем
2-я ас. зра́дуеш зра́дуеце
3-я ас. зра́дуе зра́дуюць
Прошлы час
м. зра́даваў зра́давалі
ж. зра́давала
н. зра́давала
Загадны лад
2-я ас. зра́дуй зра́дуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час зра́даваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абра́даваць, ‑дую, ‑дует, ‑дуе; зак., каго.

Тое, што і узрадаваць. Кароценькі змест тэлеграмы хоць і не абрадаваў Хадкевіча, затое рассмяшыў яго. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узра́даваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узрадаваць.

2. у знач. прым. Поўны радасці. Супраць гэтага і я нічога не маю, — сказаў ўзрадаваны Лабановіч. Колас. Потым узрадаваныя бацькі павялі гасцей у хату. Машара. // Які выражае радасць. — А, дзве пані! — пачула пані Свідэрская над галавою незнаёмы і, здавалася, узрадаваны голас. Паслядовіч. На вуліцы сабралася многа людзей, і твары ва ўсіх былі светлыя, узрадаваныя. Бяганская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)