узо́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| узо́рна |
узо́рней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узо́рна нареч. образцо́во; показа́тельно; см. узо́рны 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узо́рна-паказа́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узо́рна-паказа́льны |
узо́рна-паказа́льная |
узо́рна-паказа́льнае |
узо́рна-паказа́льныя |
| Р. |
узо́рна-паказа́льнага |
узо́рна-паказа́льнай
узо́рна-паказа́льнае |
узо́рна-паказа́льнага |
узо́рна-паказа́льных |
| Д. |
узо́рна-паказа́льнаму |
узо́рна-паказа́льнай |
узо́рна-паказа́льнаму |
узо́рна-паказа́льным |
| В. |
узо́рна-паказа́льны (неадуш.)
узо́рна-паказа́льнага (адуш.) |
узо́рна-паказа́льную |
узо́рна-паказа́льнае |
узо́рна-паказа́льныя (неадуш.)
узо́рна-паказа́льных (адуш.) |
| Т. |
узо́рна-паказа́льным |
узо́рна-паказа́льнай
узо́рна-паказа́льнаю |
узо́рна-паказа́льным |
узо́рна-паказа́льнымі |
| М. |
узо́рна-паказа́льным |
узо́рна-паказа́льнай |
узо́рна-паказа́льным |
узо́рна-паказа́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узо́рна-паказа́льна
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| узо́рна-паказа́льна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
образцо́во нареч. узо́рна.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
образцо́во-показа́тельный узо́рна-паказа́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узо́рны, -ая, -ае.
1. гл. узор.
2. Які можа служыць прыкладам; дасканалы, паказальны.
У. парадак.
Узорная служба.
Узорна (прысл.) правесці сяўбу.
3. Тое, што і узорысты (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
приме́рно нареч.
1. пры́кладна; узо́рна;
2. в знач. вводн. сл., разг. (например) напры́клад;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
майстэ́рскі,
1. ‑ая, ‑ае. Уласцівы сапраўднаму майстру (у 3 знач.); вельмі добра, дасканала выкананы. Купалаўскія пераклады .. вызначаюцца высокай культурай, майстэрскай перадачай мастацкага каларыту твораў буйнейшых прадстаўнікоў літаратур суседніх славянскіх народаў. Гіст. бел. сав. літ.
2. прысл. Як належыць майстру, узорна. І лірыку і сатыру Купала майстэрскі сплаўляе ў адно арганічнае мастацкае цэлае. Ярош.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)