узнё́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узнё́слы узнё́слая узнё́слае узнё́слыя
Р. узнё́слага узнё́слай
узнё́слае		 узнё́слага узнё́слых
Д. узнё́сламу узнё́слай узнё́сламу узнё́слым
В. узнё́слы (неадуш.)
узнё́слага (адуш.)		 узнё́слую узнё́слае узнё́слыя (неадуш.)
узнё́слых (адуш.)
Т. узнё́слым узнё́слай
узнё́слаю		 узнё́слым узнё́слымі
М. узнё́слым узнё́слай узнё́слым узнё́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аса́нна, выкл.

У царкоўным богаслужэнні: узнёслае ўслаўленне, хвалебны вокліч у малітве.

◊

Спяваць асанну каму (кніжн., уст.) — узносіць, усхваляць каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)