узнё́сла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
узнё́сла - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узнёсла нареч. возвы́шенно; см. узнёслы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узнёсла-гераі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узнёсла-гераі́чны узнёсла-гераі́чная узнёсла-гераі́чнае узнёсла-гераі́чныя
Р. узнёсла-гераі́чнага узнёсла-гераі́чнай
узнёсла-гераі́чнае
узнёсла-гераі́чнага узнёсла-гераі́чных
Д. узнёсла-гераі́чнаму узнёсла-гераі́чнай узнёсла-гераі́чнаму узнёсла-гераі́чным
В. узнёсла-гераі́чны (неадуш.)
узнёсла-гераі́чнага (адуш.)
узнёсла-гераі́чную узнёсла-гераі́чнае узнёсла-гераі́чныя (неадуш.)
узнёсла-гераі́чных (адуш.)
Т. узнёсла-гераі́чным узнёсла-гераі́чнай
узнёсла-гераі́чнаю
узнёсла-гераі́чным узнёсла-гераі́чнымі
М. узнёсла-гераі́чным узнёсла-гераі́чнай узнёсла-гераі́чным узнёсла-гераі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узнёсла-гераі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узнёсла-гераі́чны узнёсла-гераі́чная узнёсла-гераі́чнае узнёсла-гераі́чныя
Р. узнёсла-гераі́чнага узнёсла-гераі́чнай
узнёсла-гераі́чнае
узнёсла-гераі́чнага узнёсла-гераі́чных
Д. узнёсла-гераі́чнаму узнёсла-гераі́чнай узнёсла-гераі́чнаму узнёсла-гераі́чным
В. узнёсла-гераі́чны (неадуш.)
узнёсла-гераі́чнага (адуш.)
узнёсла-гераі́чную узнёсла-гераі́чнае узнёсла-гераі́чныя (неадуш.)
узнёсла-гераі́чных (адуш.)
Т. узнёсла-гераі́чным узнёсла-гераі́чнай
узнёсла-гераі́чнаю
узнёсла-гераі́чным узнёсла-гераі́чнымі
М. узнёсла-гераі́чным узнёсла-гераі́чнай узнёсла-гераі́чным узнёсла-гераі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узнёсла-паэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узнёсла-паэты́чны узнёсла-паэты́чная узнёсла-паэты́чнае узнёсла-паэты́чныя
Р. узнёсла-паэты́чнага узнёсла-паэты́чнай
узнёсла-паэты́чнае
узнёсла-паэты́чнага узнёсла-паэты́чных
Д. узнёсла-паэты́чнаму узнёсла-паэты́чнай узнёсла-паэты́чнаму узнёсла-паэты́чным
В. узнёсла-паэты́чны (неадуш.)
узнёсла-паэты́чнага (адуш.)
узнёсла-паэты́чную узнёсла-паэты́чнае узнёсла-паэты́чныя (неадуш.)
узнёсла-паэты́чных (адуш.)
Т. узнёсла-паэты́чным узнёсла-паэты́чнай
узнёсла-паэты́чнаю
узнёсла-паэты́чным узнёсла-паэты́чнымі
М. узнёсла-паэты́чным узнёсла-паэты́чнай узнёсла-паэты́чным узнёсла-паэты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узнёсла-свято́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узнёсла-свято́чны узнёсла-свято́чная узнёсла-свято́чнае узнёсла-свято́чныя
Р. узнёсла-свято́чнага узнёсла-свято́чнай
узнёсла-свято́чнае
узнёсла-свято́чнага узнёсла-свято́чных
Д. узнёсла-свято́чнаму узнёсла-свято́чнай узнёсла-свято́чнаму узнёсла-свято́чным
В. узнёсла-свято́чны (неадуш.)
узнёсла-свято́чнага (адуш.)
узнёсла-свято́чную узнёсла-свято́чнае узнёсла-свято́чныя (неадуш.)
узнёсла-свято́чных (адуш.)
Т. узнёсла-свято́чным узнёсла-свято́чнай
узнёсла-свято́чнаю
узнёсла-свято́чным узнёсла-свято́чнымі
М. узнёсла-свято́чным узнёсла-свято́чнай узнёсла-свято́чным узнёсла-свято́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

красамо́ўства, ‑а, н.

Уменне гаварыць прыгожа і пераканаўча; прамоўніцкі талент. [Мажухіна] валодала сапраўдным дарам красамоўства, умела гаварыць прыгожа, узнёсла і шчыра, па-майстэрску чытала паэтычныя творы. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадэкламава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што і без дап.

1. Выразна прачытаць мастацкі твор. Смялей і з большым захапленнем прадэкламаваў Сымон другі раз [верш]. Колас.

2. перан. Штучна, узнёсла прагаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарадзе́й, ‑я, м.

1. Чараўнік, вядзьмар. Радзіся ты прарок ці чарадзей, А добры сад не вырасціш за дзень. Бічэль-Загнетава.

2. перан. Той, хто зачароўвае, захапляе, чаруе чым‑н. — Ты, чарадзей, Ваня! — узнёсла вымавіла.. [Калашнікава], гледзячы на тонкую работу мастака. Новікаў. Ён [канькабежац] чарадзей. Сваім каньком — Вось гэта, бач, сенсацыя! — Зімою высякае гром... Вясновы гром авацыі. «Вожык».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліставы́ 1, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да ліста ​1; у лістах. Ліставая салата. □ [Марцін] ачышчаў стол ад свайго тытуню, і крышанага і ліставога. Чорны. // Які мае лісце, пакрыты лісцем; лісцевы. Сасновы бор чаргуецца з дубровай, з бярозавым гаем, з грабавым лесам, з ліставымі змешанымі пералескамі. В. Вольскі. Лес, трыумфуючы па-свойму, Прыходу юных рады быў: Шумеў галлём узнёсла хвойны, А ліставы ў далоні біў. Калачынскі.

ліставы́ 2, ‑ая, ‑ое.

Зроблены ў выглядзе ліста ​2 (у 1 знач.). Ліставое жалеза. Ліставая сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)