узня́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
узня́та - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узня́та нареч.

1. припо́днято; оживлённо; возбуждённо;

2. возвы́шенно;

1, 2 см. узня́ты 5, 6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узня́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узня́ты узня́тая узня́тае узня́тыя
Р. узня́тага узня́тай
узня́тае		 узня́тага узня́тых
Д. узня́таму узня́тай узня́таму узня́тым
В. узня́ты (неадуш.)
узня́тага (адуш.)		 узня́тую узня́тае узня́тыя (неадуш.)
узня́тых (адуш.)
Т. узня́тым узня́тай
узня́таю		 узня́тым узня́тымі
М. узня́тым узня́тай узня́тым узня́тых

Кароткая форма: узня́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узня́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узняць.

2. у знач. прым. Які ўзвышаецца, узносіцца ўверх. Высока ўзнятыя вяршыні гор.

3. у знач. прым. Радасна-ўсхваляваны. Хлопцы ішлі вясёлыя, і настрой у іх быў узняты. Колас. Кацярына так узнята Не была яшчэ ў жыцці. Хвалявалася занадта, Не магла ў сябе прыйсці. Броўка. // Узвышаны, урачысты (пра мову, стыль).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)