узно́сіць гл. узнесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узно́сіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узно́шу узно́сім
2-я ас. узно́сіш узно́сіце
3-я ас. узно́сіць узно́сяць
Прошлы час
м. узно́сіў узно́сілі
ж. узно́сіла
н. узно́сіла
Загадны лад
2-я ас. узно́сь узно́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узно́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узно́сіць несов.

1. (относить наверх) взноси́ть, вноси́ть; (поднимать ввысь) возноси́ть;

2. перен. (возвеличивать) возноси́ть, превозноси́ть, возвыша́ть;

1, 2 см. узне́сці;

◊ у. да нябёс — превозноси́ть до небе́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узно́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.

Незак. да узнесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак.

1. каго-што. Падняўшы, занесці наверх.

У. вёдры з вадою на ганак.

2. перан., што. Узняць угору, ускінуць.

У. смык рукой.

У. вочы.

3. што. Збудаваць.

У. палац.

4. перан., каго (што). Узвялічыць, узвысіць.

Лёс узнёс гэтага чалавека.

|| незак. узно́сіць, -о́шу, -о́сіш, -о́сіць.

|| наз. узнясе́нне, -я, н. (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аса́нна, выкл.

У царкоўным богаслужэнні: узнёслае ўслаўленне, хвалебны вокліч у малітве.

◊

Спяваць асанну каму (кніжн., уст.) — узносіць, усхваляць каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

возвели́чивать несов. узвялі́чваць, узвыша́ць, узно́сіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возноси́ть несов., высок. узніма́ць; узно́сіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узно́сіцца, ‑ношуся, ‑носішся, ‑носіцца; незак.

1. Незак. да узнесціся.

2. Зал. да узносіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вздыма́ть несов., книжн., уст. узніма́ць, уздыма́ць; (возносить) узно́сіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)