узло́мліванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узло́мліванне
Р. узло́млівання
Д. узло́мліванню
В. узло́мліванне
Т. узло́мліваннем
М. узло́мліванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узло́мліванне ср. взла́мывание; см. узло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узло́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узломліваць — узламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взла́мывание узло́мліванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узло́мванне ср., см. узло́мліванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)