узло́мваць гл. узламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узло́мваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узло́мваю узло́мваем
2-я ас. узло́мваеш узло́мваеце
3-я ас. узло́мвае узло́мваюць
Прошлы час
м. узло́мваў узло́мвалі
ж. узло́мвала
н. узло́мвала
Загадны лад
2-я ас. узло́мвай узло́мвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узло́мваючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узло́мваць несов., см. узло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узлама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны; зак., што.

Ломячы, разбіць, адкрыць, развярнуць (што-н. запёртае, цэлае і пад.).

У. дзверы.

|| незак. узло́мліваць, -аю, -аеш, -ае і узло́мваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. узло́м, -у, м.

Крадзеж з узломам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узло́м, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узломваць — узламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)