узлама́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узлама́ны узлама́ная узлама́нае узлама́ныя
Р. узлама́нага узлама́най
узлама́нае
узлама́нага узлама́ных
Д. узлама́наму узлама́най узлама́наму узлама́ным
В. узлама́ны (неадуш.)
узлама́нага (адуш.)
узлама́ную узлама́нае узлама́ныя (неадуш.)
узлама́ных (адуш.)
Т. узлама́ным узлама́най
узлама́наю
узлама́ным узлама́нымі
М. узлама́ным узлама́най узлама́ным узлама́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узлама́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узлама́ны узлама́ная узлама́нае узлама́ныя
Р. узлама́нага узлама́най
узлама́нае
узлама́нага узлама́ных
Д. узлама́наму узлама́най узлама́наму узлама́ным
В. узлама́ны (неадуш.)
узлама́нага (адуш.)
узлама́ную узлама́нае узлама́ныя (неадуш.)
узлама́ных (адуш.)
Т. узлама́ным узлама́най
узлама́наю
узлама́ным узлама́нымі
М. узлама́ным узлама́най узлама́ным узлама́ных

Кароткая форма: узлама́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узлама́ны взло́манный; см. узлама́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узлама́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узламаць.

2. у знач. прым. Які ўзламаўся, трэснуты. Узламаны лёд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взломанный узлама́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узло́маны, см. узлама́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)