узлама́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узлама́ны |
узлама́ная |
узлама́нае |
узлама́ныя |
| Р. |
узлама́нага |
узлама́най узлама́нае |
узлама́нага |
узлама́ных |
| Д. |
узлама́наму |
узлама́най |
узлама́наму |
узлама́ным |
| В. |
узлама́ны (неадуш.) узлама́нага (адуш.) |
узлама́ную |
узлама́нае |
узлама́ныя (неадуш.) узлама́ных (адуш.) |
| Т. |
узлама́ным |
узлама́най узлама́наю |
узлама́ным |
узлама́нымі |
| М. |
узлама́ным |
узлама́най |
узлама́ным |
узлама́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узлама́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узлама́ны |
узлама́ная |
узлама́нае |
узлама́ныя |
| Р. |
узлама́нага |
узлама́най узлама́нае |
узлама́нага |
узлама́ных |
| Д. |
узлама́наму |
узлама́най |
узлама́наму |
узлама́ным |
| В. |
узлама́ны (неадуш.) узлама́нага (адуш.) |
узлама́ную |
узлама́нае |
узлама́ныя (неадуш.) узлама́ных (адуш.) |
| Т. |
узлама́ным |
узлама́най узлама́наю |
узлама́ным |
узлама́нымі |
| М. |
узлама́ным |
узлама́най |
узлама́ным |
узлама́ных |
Кароткая форма: узлама́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узлама́ны взло́манный; см. узлама́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узлама́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад узламаць.
2. у знач. прым. Які ўзламаўся, трэснуты. Узламаны лёд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)