уздыма́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уздыма́нне
Р. уздыма́ння
Д. уздыма́нню
В. уздыма́нне
Т. уздыма́ннем
М. уздыма́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уздыма́нне ср., см. узніма́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уздыма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уздымаць — узняць, уздымацца — узняцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узня́ць, -німу́, -німеш, -німе і уздыму́, узды́меш, узды́ме; -ня́ў, -няла́, -ло́; -німі́ і уздымі́; -ня́ты; зак.

1. каго-што. Нагнуўшыся, узяць што-н. (з зямлі, падлогі і пад.).

У. лыжку.

2. каго-што. Падняць, аддзяліць ад зямлі, маючы дастаткова сілы, каб утрымаць (навісу).

У. бервяно.

3. каго-што. Падняць уверх, надаць чаму-н. вышэйшае становішча.

У. рукі.

У. бровы.

У. галаву (таксама перан.: стаць бадзёрым, смелым). У. сцяг.

У. заслону сцэны.

4. каго-што. Прымусіць устаць, скрануцца з месца з якой-н. мэтай.

У. полк у атаку.

У. з ложка каго-н. (разбудзіць). У. мядзведзя з бярлогі (успудзіць, выгнаць).

5. што. Падняць уверх (пыл, снег і пад.).

Машына ўзняла на дарозе пыл.

6. перан., каго (што) на што. Натхняючы, схіліць да актыўных дзеянняў.

У. народ на барацьбу.

7. што. Зрабіць вышэйшым.

У. узровень вады.

У. чый-н. аўтарытэт (перан.: зрабіць больш значным у чыіх-н. вачах).

8. перан., што. Павялічыць, павысіць.

У. прадукцыйнасць працы.

У. цэны.

9. перан. Зрабіць больш актыўным, прыўзнятым, палепшыць.

У. настрой.

10. што. Наладзіць, палепшыць, развіць.

У. гаспадарку.

У. эканоміку.

11. што. Зрабіць, пачаць дзеянне, названае назоўнікам.

У. плач (расплакацца). У. шум.

У. трывогу.

У. пытанне.

12. што. Тое, што і узараць (спец.).

У. цаліну.

13. звычайна безас., перан., каго. Узлаваць, вывесці з сябе.

Сказанае чалавека ўзняло.

|| незак. узніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і уздыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. узня́цце, -я, н. (да 3, 6, 10—12 знач.), узды́м, -у, м. (да 2, 3, 6 і 10 знач.), узніма́нне, -я, н. і уздыма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поднима́ние

1. (снизу) падыма́нне, -ння ср., падніма́нне, -ння ср.;

2. в др. знач. узніма́нне, -ння ср., уздыма́нне, -ння ср.; падыма́нне, -ння ср.; стаўля́нне, -ння ср.; узвышэ́нне, -ння ср.; павышэ́нне, -ння ср.; буджэ́нне, -ння ср.; пачына́нне, -ння ср., усчына́нне, -ння ср., распачына́нне, -ння ср.; узганя́нне, -ння ср.; успу́джванне, -ння ср.; см. поднима́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подня́тие

1. (снизу) падня́цце, -цця ср., падыма́нне, -ння ср., падніма́нне, -ння ср.;

2. в др. знач. узня́цце, -цця ср., узніма́нне, -ння ср., уздыма́нне, -ння ср.; падыма́нне, -ння ср.; стаўля́нне, -ння ср.; узвышэ́нне, -ння ср.; павышэ́нне, -ння ср.; буджэ́нне, -ння ср.; пачына́нне, -ння ср., распачына́нне, -ння ср.; узганя́нне, -ння ср.; успу́джванне, -ння ср.; см. поднима́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)