уздзява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уздзява́ю уздзява́ем
2-я ас. уздзява́еш уздзява́еце
3-я ас. уздзява́е уздзява́юць
Прошлы час
м. уздзява́ў уздзява́лі
ж. уздзява́ла
н. уздзява́ла
Загадны лад
2-я ас. уздзява́й уздзява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уздзява́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уздзява́ць несов.

1. надева́ть;

2. наса́живать; (на остриё — ещё) нака́лывать;

1, 2 см. уздзе́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уздзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уздзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уздзе́ць, -е́ну, -е́неш, -е́не; -е́нь; -е́ты; зак., што на каго-што.

1. Надзець, нацягнуць (адзенне, абутак і пад.).

У. боты на ногі.

2. Павесіць, начапіць, прымацаваць да чаго-н.

У. рукзак на плечы.

У. пятлю на крук.

3. Насадзіць на вастрыё, стрыжань, праколваючы, надзець на што-н.

У. кола на вось.

У. кавалак мяса на відэлец.

|| незак. уздзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уздзява́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уздзецца.

2. Зал. да уздзяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уздзява́цца несов., страд. надева́ться; наса́живаться; нака́лываться; см. уздзява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)