узго́ркаваты, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і узгорысты.

|| наз. узго́ркаватасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узго́ркаваты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узго́ркаваты узго́ркаватая узго́ркаватае узго́ркаватыя
Р. узго́ркаватага узго́ркаватай
узго́ркаватае		 узго́ркаватага узго́ркаватых
Д. узго́ркаватаму узго́ркаватай узго́ркаватаму узго́ркаватым
В. узго́ркаваты (неадуш.)
узго́ркаватага (адуш.)		 узго́ркаватую узго́ркаватае узго́ркаватыя (неадуш.)
узго́ркаватых (адуш.)
Т. узго́ркаватым узго́ркаватай
узго́ркаватаю		 узго́ркаватым узго́ркаватымі
М. узго́ркаватым узго́ркаватай узго́ркаватым узго́ркаватых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узго́ркаваты, см. узго́рысты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узго́ркаваты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і узгорысты. Прыгожыя шматпавярховыя дамы закрыюць ад вока ўзгоркаватае поле, хвойнічкі, складскія будынкі. Карпаў. Перад самым лесам танк з ходу ўз’ехаў на нейкі ўзгоркаваты дзірван. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

холми́стый узго́ркаваты, узго́рысты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бугри́стый

1. узго́ркаваты, узго́рысты;

2. (неровный) гузава́ты, шышкава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ува́листый

1. (холмистый) узго́ркаваты;

2. (о походке) прост. разва́лісты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)