узго́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узго́ены |
узго́еная |
узго́енае |
узго́еныя |
| Р. |
узго́енага |
узго́енай узго́енае |
узго́енага |
узго́еных |
| Д. |
узго́енаму |
узго́енай |
узго́енаму |
узго́еным |
| В. |
узго́ены (неадуш.) узго́енага (адуш.) |
узго́еную |
узго́енае |
узго́еныя (неадуш.) узго́еных (адуш.) |
| Т. |
узго́еным |
узго́енай узго́енаю |
узго́еным |
узго́енымі |
| М. |
узго́еным |
узго́енай |
узго́еным |
узго́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узго́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узго́ены |
узго́еная |
узго́енае |
узго́еныя |
| Р. |
узго́енага |
узго́енай узго́енае |
узго́енага |
узго́еных |
| Д. |
узго́енаму |
узго́енай |
узго́енаму |
узго́еным |
| В. |
узго́ены (неадуш.) узго́енага (адуш.) |
узго́еную |
узго́енае |
узго́еныя (неадуш.) узго́еных (адуш.) |
| Т. |
узго́еным |
узго́енай узго́енаю |
узго́еным |
узго́енымі |
| М. |
узго́еным |
узго́енай |
узго́еным |
узго́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)